Wspinaczkowy biegun cz.5

„Jeśli przyjmiemy, że droga jest celem, tak naprawdę nieważne jest osiągnięcie celu,

lecz ile się nauczymy po drodze”.

Doświadczenie nakazuje uważnie obserwować i w razie potrzeby skoncentrować się nie na osiągnięciu np. jak najwyższego punktu na ścianie, ale na drodze, możliwej do pokonania w tym dniu. Warto pamiętać o wizualizacji, wskazując (słowem lub zaznaczeniem) punkt, do którego należy dojść, „wsłuchując się” w osobę, która próbuje osiągnąć swój „biegun”.

„Jeżeli pojawią się nieprzewidziane sytuacje, bądźmy otwarci na nowe rozwiązania,

bez względu na to, jak byłyby dziwne i szokujące. Mają być skuteczne.

Pamiętajmy, że to głowa, a nie nogi dochodzą na biegun.”

Jeden z moich najbardziej utalentowanych podopiecznych przyniósł ze sobą w „dniu wspinaczkowym” wspaniały strój króla myśląc, że tego dnia będzie bal kostiumowy, a nie wspinaczka. Jak można się domyślać, zaczęło wzrastać u niego napięcie, gdy zobaczył, że nie zamierzamy iść na bal... Zgodnie z planem poszliśmy wspinać się, ale zaproponowałem mu założenie królewskiego kostiumu zamiast standardowego stroju. Jego radość i lekkie oszołomienie innych wspinaczy, widzących pnącego się w górę króla, warte były tego niekonwencjonalnego zagrania.c.d.n.