Wzór

Na pewno nie raz zastanawialiśmy się nad tym, jak to jest, że ludzi dobrych dotykają wielkie tragedie, tych złych zaś jakby omijały i dobrze się mają. Myślimy, że dobry bohater powinien być nagrodzony, łotr ukarany. Jednak tak nie jest... Pewien autor, aby dać odpowiedź na to frapujące pytanie przedstawił przepiękny gobelin, który oglądany z prawej strony jest kunsztownie utkanym dziełem sztuki, gdzie nici różnej długości i koloru składają się na podniosły, radujący duszę obraz. Ale po odwróceniu gobelinu na lewą stronę widzimy galimatias wielu nitek: jedne krótkie, inne długie, jedne gładkie, inne pocięte i zasupłane, rozbiegające się w różnych kierunkach. Autor (Wilder) ofiaruje ten obraz, jako wyjaśnienie, dlaczego dobrzy ludzie musza cierpieć. Bóg ma wzór, do którego dopasowuje nasze życie. Jego wzór wymaga, żeby życie niektórych było pokręcone, z węzłami, lub krótko przycięte, podczas kiedy życie innych może się rozciągać do godnej podziwu długości, nie dlatego, że jednej nitce należy się coś więcej, niż innej, lecz poprostu dlatego, że takie są wymagania wzoru. Oglądany od spodu, z naszego, ziemskiego punktu widzenia, Boży wzór kar i nagród wydaje się arbitralny i bezplanowy, jak lewa strona gobelinu, ale oglądany spoza ziemskiego życia, z punktu widzenia Boga, każdy skręt i węzeł ma swoje miejsce w tym wspaniałym planie i przyczynia się do powstania arcydzieła.
Na porównanie to powołał się Harold S.Kushner w książce Kiedy złe rzeczy zdarzają się dobrym ludziom. Stracił on syna, chorującego na bardzo rzadką chorobę zwaną progerią. Dziecko bardzo szybko się starzeje i w wieku kilkunastu lat odchodzi. Koncepcja wzoru przemówiła do jego zrozpaczonego umysłu i zburzyła wizerunek poukładanego świata, w którym dobrym ludziom nie powinny sie przytrafiać tak straszne rzeczy...